PATRON SZKOŁY

MARSZAŁEK JÓZEF PIŁSUDSKI 

Józef Klemens Piłsudski urodził się 5 grudnia 1867 roku w Zułowie na Wileńszczyźnie. Pochodził ze starożytnego, szlacheckiego rodu Gniatowiczów, którego początki datuje się na rok 1490.Piłsudski przychodzi na świat jako czwarte dziecko, a drugi z kolei syn państwa Józefa Wincentego Piotra Piłsudskiego i Marii z Billewiczów.

To w Zułowie, patrząc w kochane i kochające oczy matki oraz słuchając jej słów mały „Ziuk”, jak nazywano Piłsudskiego, nabierał wiary w Polskę. Rodziło się w jego duszy zarzewie późniejszego w narodzie posłannictwa.W wieku 7 lat rozpoczyna edukację w carskim gimnazjum w Wilnie. Tam wraz ze swoim starszym bratem Bronisławem współtworzy organizację konspiracyjną „Spójnia”, mającą kształcić niezłomne charaktery i przyszłych bojowników o wolną Polskę. Po skończeniu gimnazjum podejmuje studia na wydziale medycznym na uniwersytecie w Charkowie. Po ukończeniu roku akademickiego powraca do Wilna. Tam odnawia kontakty z kolegami ze szkoły i kilkoma studiującymi w Petersburgu i tworzy wraz z nimi koło niepodległościowe planujące zamach na cara Aleksandra III. Piłsudski zostaje aresztowany 22marca 1887 roku i osadzony w twierdzy Piertopawłowskiej, następnie skazany w trybie administracyjnym na pięć lat zesłania na Syberię. Po powrocie z zesłania Piłsudski powraca do działalności politycznej. Podczas I wojny światowej organizuje zbrojne oddziały – zalążek przyszłej Armii Polskiej i dowodzi I Brygadą Legionów Polskich.Wszelkim poczynaniom Komendanta Piłsudskiego przyświeca myśl o wolnej i suwerennej Polsce, dlatego też kategorycznie sprzeciwia się złożeniu przez polskie wojsko przysięgi na wierność mocarstwom centralnym. W wyniku tego dnia 22 lipca 1917 roku zostaje aresztowany i osadzony w twierdzy w Magdeburgu. Zwolniony z Magdeburga, powraca do Warszawy 10 listopada 1918 roku i obejmuje najwyższą władzę w odradzającym się państwie polskim jako Naczelnik Państwa.

W odezwie do żołnierzy wówczas mówił:

   „Wybiła godzina rozstrzygająca. Polska przestała być niewolnicą i sama chce stanowić o swoim losie, sama chce budować swą przyszłość, rzucając na szalę wypadków własną siłę oręża (…)”

Naczelny Wódz państwa polskiego usilnie dąży do odzyskania na wschodzie ziem utraconych przez Polskę na rzecz Rosji carskiej podczas rozbiorów. Udaje mu się to zrealizować w drodze wojny polsko – rosyjskiej w latach 1919-1920.Od 1923 roku Józef Piłsudski jest marszałkiem Polski, zwierzchnikiem sił zbrojnych. Po wyborze prezydenta Gabriela Narutowicza złożył urząd Naczelnika Państwa.
W 1923 roku Józef Piłsudski rezygnuje ze swych funkcji wojskowych i wycofuje się na pewien czas z oficjalnego życia politycznego. Osiada w Sulejówku pod Warszawą, gdzie poświęca się pracy piśmienniczej i życiu rodzinnemu.

W 1926 roku powraca do aktywnego życia politycznego, jest inicjatorem zwycięskiego zamachu stanu i obalenia rządu Wincentego Witosa. Od tego czasu staje się faktycznym dyktatorem rządu, ministrem spraw wojskowych i generalnym inspektorem sił zbrojnych. Marszałek Józef Piłsudski do końca swoich dni trwał wiernie w służbie ojczyźnie.

W pracy dla państwa, jak żołnierz na posterunku, zastała go śmierć. Miało to miejsce 12 maja 1935 roku. W belwederskiej samotni umarł ten, co w naród wlał wolę mocy, co narodowi dał zbrojne ramię, co naród poprowadził do wolnej, niepodległej Polski.Ciało złożono w krypcie świętego Leonarda na Wawelu, natomiast serce, zgodnie z ostatnią wolą marszałka zostało przewiezione do Wilna i spoczęło przy sercu matki.